Wednesday, June 3, 2009

آقای سید ابراهیم نبوی لااقل شما تضمین بدهید تا ما به موسوی رای دهیم !!!


آقای نبوی لااقل شما تضمین بدهید تا ما به موسوی رای دهیم !!!

آقای سید ابراهیم نبوی

لطفا بگویید چرا باید در انتخابات شرکت و به موسوی رای دهیم ؟

این روزها بازار ایران در عرصه دیجیتال و ارائه فلش مموری همگام با جامعه جهانی شده و هر روز باعث تعجب مصرف کنندگان می شود فلشهایی با ظرفیت های بسیار بالا ( 500 گیگا بایت به بالا ) مطمئنا فضای بسیار زیادی است برای بسیاری از ما ایرانیان تا حافظه فراموش کار خود را همیشه بازسازی و ریکاور نماییم ، از مزیت های دیگر این فلش ها اندازه کوچک و وزن سبک آنها می باشد که به راحتی و همه جا قابل حمل می باشند .

تجربه و تاریخ نشان داده است که ما مردمان ایران زمین ، فراموشکاریم و حافظه تاریخی قوی نداریم ، اما همین تاریخ نشان می دهد ما مردمانی هستیم غیر قابل پیش بینی و در روزهای سخت ، کارهایی خارق العاده کرده ایم . به هر روی این توضیح لازم به نظر می رسد ، برای بسیاری که فکر می کنند فراموشی ما خیلی زودتر از آن چیزی است که در مورد ما گفته اند .

باید به جناب آقای سید ابراهیم نبوی ، دوستان و شرکا بگوییم ما فراموشکار هستیم اما نه اینکه 30 سال پیش یا حتی 20 سال و یا حتی 12 سال قبل را اصلا به خاطر نیاوریم تا شما قبول زحمت نموده و کل این مدت تاریخی را برای ما با ویرایش جدید بازگو نمایید و متاسفانه با توهین به شعور ما کل این تاریخ را تحریف نمایید . مانند برادر تاریخ نگار در وطن استاد خسرو معتضد .!

انتخابات در دموکراسی ها شیوه معمولی تغییر در هیات حاکمه و دست به دست شدن قدرت میان احزاب سیاسی است که با تغییر احزاب حاکم سیاستهای رایج نیز تحول می یابد .

اما در خصوص ایران و اساسا جمهوری اسلامی این تعریف نوعی آرمانی و بسیار ایده آل به نظر می رسد .

در ام القرای اسلامی اولا چیزی به اسم ملت و مردم معنا ندارد و همه جز امت می باشند .

در خصوص احزاب هم تنها یک حزب وجود دارد و آن هم حزب الله است .

که این حزب الله نمایندگانی بر روی زمین دارد که از جانب الله مشروعیت خود را دریافت کرده اند و نمایندگانشان در شورای نگهبان مشخص می کنند که اساسا نظر الله و امام زمان و رهبر در خصوص کاندیدهای هر انتخابات چیست . و در انتها هم با تنفیذ مقام معظم به منصب خود منصوب می شوند .

با وقوع انقلاب اسلامی در ایران نیروها و سازمانهای سیاسی پس از درگیریها و نزاع هایی که برای تصرف قدرت با نظام قبلی و پس از آن با خودشان داشتند سرانجام در یک جمع بندی کلی به چهار بلوک زیر تقسیم شدند :

احزاب غیر لیبرال و بنیاد گرای متعلق به روحانیت ، احزاب و گروههای سکولار و لیبرال ، احزاب هوادار سوسیالیسم و گروههای اسلام گرای رادیکال .

با گذشت دو تا سه سال از اول انقلاب و وقوع جنگ به کلی تکلیف تمام این طیف ها و گروهها مشخص شد .

به هر روی آنگونه که آقای نبوی و بسیاری از دوستان خود اظهار کرده اند تب سبز و یا موج سبز تمام کشور را فرا گرفته است . همگی می دانیم که تب اساسا چیز خوبی نیست و یکی از علائم بیماری می باشد و متاسفانه جوی بر کشور حاکم شده و عده ای هوشمندانه این جو را هدایت می کنند .

جوی احساسی ولی سازمان یافته که از تمامی مردم دعوت به شرکت در انتخابات می کنند و با گوشزد کردن خطر احمدی نژاد می خواهند همگی چفیه ها را کنار گداشته و شال سبز به گردن ببندند .

اگر در دوم خرداد 76 حماسه ای خلق شد این واقعه از جنس خود جوش بود و دیدیم که با اعتماد و رای مردم چگونه بازی کردند و زمینه سرکوب را فراهم کردند و بعد از 8 سال طلبکارانه مردم را مقصر دانستند که چرا دوباره به ما رای ندادید و یا چرا خود نگهبان آرا خود نبودید .

این بار اما موج سبز با سلام و صلوات دارد می آید موجی که می تواند طوفانی سهمگین شود و شاید این موج یا طوفان آینده تخریبی بیش از نسیم مهرورزی داشته باشد .

ترشی بیست ساله برای اینکه مقبولتر و خوش طعم تر به نظر برسد باید هرچه بیشتر صحنه را شلوغ کرد و مجال تفکر و خرد برای هیچ کس نباشد . چرا باید دوباره اسیر احساسات شویم و تنها تا نوک بینی را ببینیم .

حضرات در مدت مسئولیت خود امتحان خود را پس داده اند و اقتصاد جنگ و شرایط اداره کشور در زمان جنگ هم حکایت خاص خود را دارد . و به قول آقای خمینی اقتصاد مال خــــــر است .

کاری هم نداریم که گشت های زمان میر حسین با مردم چه ها کردند ، بر دستان مردان آستین کوتاه پوش و بر لباهها و دستهای رنگ شده بانوان تیغ تحجر کشیدند .

این روزها هم میر حسین و ستادش دختران خوش پوش و به قول آنها بد حجاب را از همین الان تکذیب کرده اند تا تکلیف خود را مشخص کنند . در حرکتی دیگر آقای نبوی زیرکانه گوشزد می کند که قرار نیست اتفاق خاصی بیافتد و فقط باید احمدی نژاد برود باز هم همان قضیه نخ نمای بد و بدتر .

ایشان با گفتن اینکه وزرای احتمالی میر حسین از این مجلس رای اعتماد نمی گیرند بازهم بر این نکته تاکید دارند که اتفاق خاصی قرار نیست بیافتد و در نهایت با رهنمودهای معظم له همه چیز ختم به خیر می شود .

وقتی صحبت از تضمین همان وعده های حداقلی هم می شود با زیرکی تمام توپ را به میدان مردم

می اندازند . تازه به کروبی هم گیر می دهند که چرا گفتمان حکم حکومتی را باب کرد .

به هر روی قبل از کروبی هم حکم حکومتی بود و اساسا با ظهور ولی فقیه در قانون همواره حکم حکومتی هم وجود دارد . همانگونه که حکم حکومتی آقای خمینی برای اعدام ها می آمد و هیات سه نفره اعدام که بعد هیات متشکلتر را تشکیل دادند یکی از ارکانش از دولت میر حسین بود ..... قصه سر دراز دارد تنها باید به حضرات بگوییم شما تضمین بدهید .

مسلما کسی که از ابتدا رای نداده است باز هم به این نمایش انتصابات رای نخواهد داد و هر کس هم که بخواهد رای دهد امیدوارم با مراجعه به عقل خود رای دهد نه اسیر احساسات شود .

خانواده هایی که فرزندانشان در بیدادگهای جمهوری اسلامی به جوخه های اعدام سپرده شدند هنوز حافظه شان به فراموشی دائم دچار نشده است .

راستی نکته ای هم در خصوص درب دانشگاه ، این درب دانشگاهها اگر به صدا درآیند چه ها که نمی گویند

از کشتار و سرکوب تا تعطیلی و پاکسازی

از انقلاب فرهنگی تا ورود پر افتخار و با هو شدن در جمع دانشجویان .... .

احمدی نژاد اگر با شعار معرفی مافیا آمد و امروز خود از مافیا شده چه تضمینی است که مافیا ها بیایند و دیگر هیچ گاه نروند .

حداقل احمدی نژاد چهره بدون گریم این نظام است و از طیف سنتی ، مذهبی و معتقد

(معتقد به آنچه می گوید و می اندیشد ) می آید اما شارلاتانها و آفتاب پرستهای رنگارنگ از کجا می آیند و به کجا می روند .

زمانی سنگین ترین مرد جهان ، رضازاده وزنه بردار را همین برادر نبوی به باد انتقاد گرفتند با شعارمعروف یا ابوالفضل اش اما امروز همه برای خوش آمد او و دوستانش باید بگوییم بک

یا حسین تا میر حسین !

از نبوی چهل ستون تا نبوی امروز فاصله ایست از زمین تا ماهواره امید .... .

شاید هم نقششان را خوب بازی کرده اند والا ما همیشه خواستارآزادی زندانیان سیاسی بوده ایم اما از نظر ایشان زندانی سیاسی هم خودی و غیر خودی دارد . ما نه توبه شکنیم و نه به غلط کردن افتاده ایم ما فقط ایستاده ایم ..... .

علی وبلاگ یار دبستانی 13 . 3 . 88

http://yardabestani.blogfa.com

http://yaredabestani1.blogspot.com


No comments: